الهام‌ از یک افسانه‌ محلی در تالش؛ فیلم‌های غیراجتماعی مهجور شده‌اند!

هادی رضایتی کارگردان فیلم کوتاه «تیتان» که در بخش داستانی چهل‌ودومین جشنواره فیلم کوتاه تهران حضور دارد در گفتگو با خبرنگار مهر بیان کرد: ایده اصلی این فیلم کوتاه از داستان‌های فولکلور و افسانه‌های رایج مردم منطقه تالش گرفته شده است. در این منطقه، افسانه‌ای با نام «تیتان» رواج دارد که نام یک غول است که در جنگل‌ها و کوهستان‌ها زندگی می‌کند. وی افزود: برای بسط فضای داستان، پژوهشی تطبیقی انجام شد و مشابهاتی را در فرهنگ‌های دیگر نیز شناسایی کردم؛ برای نمونه، در فولکلور بریتانیا، داستان «بیوولف» وجود دارد که در آن قهرمانی شجاع با موجود تهدیدکننده جامعه مبارزه می‌کند. در نهایت خاستگاه اصلی این فیلم، داستان‌های فولکلور ایران و در مرحله بعد، نمونه‌های مشابه در دیگر فرهنگ‌ها بوده است. وی درباره فضای رازآلود این فیلم توضیح داد: تمرکز اصلی من بر ایجاد فضایی رازآلود و در عین حال، ارائه درامی محدود در دل روایت بوده است. اثر حاضر عمدتاً از پرداخت مستقیم به امر ترسناک یا تخیلی پرهیز کرده و در عوض، بر قوه تخیل مخاطب و فضاسازی دقیق متکی است. در واقع، کوشیده‌ام روایت را بر اساس همین فضا و تأثیرگذاری بر ذهن بیننده پیش ببرم. این کارگردان تاکید کرد: تمامی بازیگران این پروژه از میان ساکنان بومی منطقه تالش و روستاهای واقع در ارتفاعات این استان انتخاب شده‌اند. وی درباره نقش جشنواره فیلم کوتاه در سینمای ایران گفت: به باور من، جشنواره‌های فیلم کوتاه نقش به‌سزایی در آماده‌سازی فیلمسازان برای حضور عرصه حرفه‌ای سینما ایفا می‌کنند. ساخت فیلم کوتاه، هرچند از نظر روایت با فیلم بلند متفاوت است اما زمینه‌ساز کسب تجربه‌های فنی و روایی ضروری برای فیلمسازان است. همچنین دسترسی به بودجه کمتر و امکان تولید با هزینه پایین‌تر، فرصت مناسبی برای تجربه‌اندوزی نسل جدید فراهم می‌آورد. از این رو، جشنواره‌های تخصصی فیلم کوتاه می‌توانند بستری برای پرورش فیلمسازان آینده کشور باشند، مشروط بر آنکه با نگاهی فراجناحی و به دور از جهت‌گیری‌های خاص، به انتخاب و نمایش آثار بپردازند. این رویکرد می‌تواند به پویایی و تنوع در سینمای ایران بینجامد. این کارگردان بیان کرد: متأسفانه در سال‌های اخیر، سینمای ایران به شدت تحت تأثیر جریان مسائل اجتماعی قرار گرفته است. هرچند پرداختن به این موضوعات لازم است، اما غلبه این گونه سینمایی بر دیگر فرم‌ها و ژانرها سبب شده است که سینمای ایران عمدتاً در قالب سینمای اجتماعی شناخته شود. حتی زمانی که فیلمی با رویکردی هنرمندانه و فارغ از فضای رایج ساخته می‌شود، کمتر مورد اقبال واقع می‌شود. در سال‌های اخیر، اغلب فیلم‌های کوتاهی که از ایران به جشنواره‌های بین‌المللی راه یافته‌اند، دارای محتوای سیاسی و مطابق با جشنواره‌ها بوده‌اند و کمتر شاهد حضور فیلم‌های صرفاً هنری و غیرسیاسی در عرصه‌های بین‌المللی بوده‌ایم. رضایتی در پایان متذکر شد: انتظار می‌رود جشنواره فیلم کوتاه تهران به فضای هنری و سینمایی اهمیت دهد و از فیلمسازان مستعد و جریان‌های متنوع حمایت کند. همچنین، پرداختن به ژانرها و موضوعات گوناگون می‌تواند به تربیت نسل آینده سینمای ایران بینجامد. این امر از جمله عوامل کلیدی در توسعه سینمای کشور محسوب می‌شود.