نخستین واکنش‌ها به "Blue Moon"، یکی از دو فیلم در مسیر نمایشِ ریچارد لینک‌لیتر، با موضوعِ پشت صحنه‌ی صنعت نمایش

جدیدترین همکاری ریچارد لینکلتر و ایتن هاک، «ماه آبی»، با درخشش خیره‌کننده هاک، قلب منتقدان را تسخیر کرده و از همین حالا بوی اسکار می‌دهد. به‌گزارش فیلمزی، بعضی همکاری‌ها در سینما انگار در آسمان‌ها رقم خورده‌اند. زوج‌هایی که هر بار کنار هم قرار می‌گیرند، چیزی فراتر از یک فیلم معمولی خلق می‌کنند. همکاری طولانی و پربار ریچارد لینکلتر و ایتن هاک، از سه‌گانه‌ی عاشقانه‌ی «پیش از طلوع» تا «پسرانگی»، یکی از همین زوج‌های جادویی است. حالا آن‌ها با جدیدترین فیلمشان، «ماه آبی» (Blue Moon)، بازگشته‌اند و به نظر می‌رسد این بار هم معجزه‌ای در راه است؛ معجزه‌ای که شاید بزرگترین دستاوردش، به نمایش گذاشتن بهترین بازی کارنامه‌ی هنری ایتن هاک باشد. به گزارش Rotten Tomatoes، «ماه آبی» یک فیلم زندگی‌نامه‌ای درباره‌ی لورنز هارت، ترانه‌سرای نابغه اما پرآشوب برادوی در دهه‌ی ۴۰ میلادی است. کسی که خلاقیت و تناقض‌های درونی‌اش به یک اندازه عظیم بودند. منتقدان تقریبا به اتفاق آرا، بازی ایتن هاک در این نقش را ستایش کرده‌اند. منتقدان برجسته‌ای از رسانه‌های مختلف، متفق‌القول‌اند که هاک اجرایی خیره‌کننده ارائه داده. برایان تالریکو از وب‌سایت RogerEbert.com این فیلم را «یکی از بهترین کمدی-درام‌های لینکلیتر» توصیف می‌کند که با «یکی از برجسته‌ترین اجراهای ایثن هاک» جان گرفته است. این حسی است که در نقدهای دیگر هم تکرار می‌شود. شاید در نگاه اول، ایثن هاک آخرین بازیگری باشد که برای ایفای نقش لورنز هارت به ذهن می‌رسد، اما به قول کایل اسمیت از وال استریت ژورنال، او «اجرای تمام دوران کاری‌اش» را ارائه می‌دهد. هاک در این نقش، به تعبیر دیوید اوپی از ایندی‌وایر، هم «جذاب» است و هم «گیج‌کننده»؛ نیرویی سرکش و پرانرژی که تماشاگر را مسحور می‌کند. او به خوبی توانسته تناقض‌های شخصیتی هارت، مردی که خلاقیت و ضعف‌هایش به یک اندازه عظیم بودند را به نمایش بگذارد. استفان ای. راسل، از تایم اوت می‌گوید: هاک در اینجا درخشان است. زوج هنری او با اندرو اسکات، که در فیلم «همه‌ی ما غریبه‌ها» ویرانگر بود، کاملاً بی‌نقص از کار درآمده است. در کنار هاک، حضور بازیگرانی چون اندرو اسکات و مارگارت کوالی به غنای فیلم افزوده است. شیمی میان بازیگران، به‌ویژه هاک و اسکات، یکی از نقاط قوت اصلی فیلم است و به خلق لحظاتی صمیمی و به‌یادماندنی کمک کرده است. لینکلیتر، کارگردانی که او را با سه‌گانه‌ی «پیش از طلوع» می‌شناسیم، هرگز به دنبال زرق‌وبرق بصری نبوده و «ماه آبی» نیز از این قاعده مستثنی نیست. برخی منتقدان، مانند جفری مک‌نب از ایندیپندنت، فیلم را اثری «کوچک» در کارنامه‌ی او می‌دانند و به فضای «تئاتری» و گاهی «خشک» آن اشاره کرده‌اند. اما به نظر می‌رسد این انتخاب کاملاً آگاهانه بوده است. همان‌طور که بن کرول از TheWrap می‌نویسد، فیلم با زمان ۱۰۰ دقیقه‌ای خود، «یک اثر کاملاً تئاتری است که فرم را با محتوا تطبیق می‌دهد تا داستان مردی ناخشنود را دنبال کند که تمام دنیا برایش یک صحنه‌ی نمایش است، درست پیش از آنکه پرده‌ها برایش فرو افتند.» با این حال، همه با این رویکرد موافق نیستند. کوین ماهر از تایمز بریتانیا معتقد است که «یکی از متعهدانه‌ترین اجراهای کارنامه‌ی ایثن هاک، با ترفندهای مضحک کوچک‌نمایی» در فیلم، بی‌رحمانه تضعیف شده است. این نشان می‌دهد که «ماه آبی» فیلمی است که ممکن است مخاطبان را به دو دسته تقسیم کند: آن‌هایی که شیفته‌ی هوشمندی و دیالوگ‌های حساب‌شده‌اش می‌شوند و آن‌هایی که ساختار نامتعارفش را پس می‌زنند. در نهایت، Blue Moon یک بلیت ورود به پشت‌صحنه‌ی برادوی برای علاقه‌مندان و یک معرفی درخشان برای تازه‌واردان است. این فیلم، ادای دِینی است به شکنندگی یک هنرمند و اثری که ثابت می‌کند همکاری لینکلیتر و هاک همچنان می‌تواند جادو کند. اجرایی که شاید سرانجام جایزه‌ی اسکار را برای ایثن هاک به ارمغان بیاورد. «ماه آبی» بر اساس فیلمنامه‌ای از رابرت کاپلو ساخته شده و قرار است در تاریخ ۲۵ مهر ۱۴۰۴ (۱۷ اکتبر ۲۰۲۵) در لس‌آنجلس و نیویورک اکران محدود خود را آغاز کند و از ۲ آبان ۱۴۰۴ (۲۴ اکتبر ۲۰۲۵) به صورت گسترده در سراسر آمریکا روی پرده برود.